الن بدیو این شعر برشت را به شیوه‌ی خودش خوانده بود. همان طور که «جمهوری»ی افلاتون را به امروز رسانده بود. ترجمه‌ای در کار نبود. دغدغه‌هایش را در زبانِ دیگری خوانده بود. بعد، همان دغدغه را به زبانِ خودش نوشته بود. من و متن هیچ‌وقت خودش باقی نمی‌ماند. هر روز، هر لحظه، جور دیگری‌ست. متن [...]
تازه‌های ناممکن
- بلبل و گل سرخ | اسکار وایلد | نیلوفر فولادی
- حلقه‌ی سگ‌ها | اماندین آندره | فارسی‌ی پرهام ﺷﻬﺮﺟﺮﺩﯼ
- نامه‌های پاییز | عماد سمیعی
- در فاصله‌ی دو خودخواهی | ساقی قهرمان
- سرنوشت پریان | سوده نگین‌تاج
- چشم‌ها | زهرا پورعزیزی
- هیچ‌کس برای شاهد شهادت نمی‌دهد
- انتظار فراموشی | موریس بلانشو | پرهام شهرجردی
- رنجِ جمعی | سوده نگین‌تاج
- حیوان خانگی | یوسف انصاری
- ناممکن | پرهام شهرجردی
- ایاز امروز به سوی من می‌آید | رضا براهنی
- بریدن، دوختن، حذف و التقاط به نفع وطن‌دوستی | مهدی گنجوی
- هَـ هْ | رضا براهنی
- سرپیچی از تسطیحِ تاریخ | حسین ایمانیان
تمامیی حقوق برای «ناممکن» محفوظ است.