با «آنِ مرگم» موریس بلانشو نوشتارش را به آخر می‌رساند. ۲۰ فوریه ۲۰۱۳ - ده سال پس از مرگِ بلانشو - با «آنِ مرگم» حرف می‌زنیم. [...]
تازه‌های ناممکن
- حلقه‌ی سگ‌ها | اماندین آندره | فارسی‌ی پرهام ﺷﻬﺮﺟﺮﺩﯼ
- نامه‌های پاییز | عماد سمیعی
- در فاصله‌ی دو خودخواهی | ساقی قهرمان
- سرنوشت پریان | سوده نگین‌تاج
- چشم‌ها | زهرا پورعزیزی
- هیچ‌کس برای شاهد شهادت نمی‌دهد
- انتظار فراموشی | موریس بلانشو | پرهام شهرجردی
- رنجِ جمعی | سوده نگین‌تاج
- حیوان خانگی | یوسف انصاری
- ناممکن | پرهام شهرجردی
- ایاز امروز به سوی من می‌آید | رضا براهنی
- بریدن، دوختن، حذف و التقاط به نفع وطن‌دوستی | مهدی گنجوی
- هَـ هْ | رضا براهنی
- سرپیچی از تسطیحِ تاریخ | حسین ایمانیان
- زن‌ها در تاریکخانه | رضا براهنی
موریس بلانشو
گسست: نوشتن بیرونِ زبان | موریس بلانشو | ترجمه‌ی شاهین کوهساری
نوشتن گفتن نیست. این ما را به نفی‌ی دیگري عودت می‌دهد: گفتن، دیدن نیست. و بدین نحو به پس‌زدنِ همه‌ی آن چیزهایي منجر می‌شود – سامعه یا باصره – که باید کنشي را که در گروی نوشتار است، به مثابه‌ی تصرفِ آنی‌ی یک حضور تعریف کند، بادا که از آنِ یک درونه‌گی یا یک بیرونه‌گی [...]
تمامی‌ی حقوق برای «ناممکن» محفوظ است.