چرک و نه مس که رنگ را تیره‌تر می‌سازد. چه سنگین می‌کند ترکیب را و هیچ آهنگی به دست‌اش خشن‌تر نمی‌شود.
بخشش می‌آورد، آرامش برقرار می‌سازد، قوت می‌دهد برای هر چه مملوترشدنِ میز. جاهای بیش‌تری هست که خالی نیست. روُیه آنی است که می‌بینند.
تازه‌های ناممکن
- فراموشی | سوده نگین‌تاج
- حلقه‌ی سگ‌ها | اماندین آندره | فارسی‌ی پرهام ﺷﻬﺮﺟﺮﺩﯼ
- نامه‌های پاییز | عماد سمیعی
- در فاصله‌ی دو خودخواهی | ساقی قهرمان
- سرنوشت پریان | سوده نگین‌تاج
- چشم‌ها | زهرا پورعزیزی
- هیچ‌کس برای شاهد شهادت نمی‌دهد
- انتظار فراموشی | موریس بلانشو | پرهام شهرجردی
- رنجِ جمعی | سوده نگین‌تاج
- حیوان خانگی | یوسف انصاری
- ناممکن | پرهام شهرجردی
- ایاز امروز به سوی من می‌آید | رضا براهنی
- بریدن، دوختن، حذف و التقاط به نفع وطن‌دوستی | مهدی گنجوی
- هَـ هْ | رضا براهنی
- سرپیچی از تسطیحِ تاریخ | حسین ایمانیان
چرک و نه مس | گرترود استاین | ترجمه‌ی شاهین کوهساری
نوشته‌های مرتبط
تمامی‌ی حقوق برای «ناممکن» محفوظ است.