«تئوری چشم نگری» با قدمتی کمتر ازشصت سال، جنبش یا مکتبی تئوریک با تعریفی مشخص نیست و به نوعی همانند «گفتمان»، ابزاری است ویژه برای خوانش یک متن و پیوند آن با امورِ اجتماعی-تاریخی یا ایدئولوژیک در سطحی گسترده‌تر. این تئوری‌ها قابلِ ردگیری تا تک مکانی خاستگاهی یا زمانی آغازین نیستند؛ آنها برساختی از شماری [...]
تازه‌های ناممکن
- فراموشی | سوده نگینتاج
- حلقهی سگها | اماندین آندره | فارسی‌ی پرهام ﺷﻬﺮﺟﺮﺩﯼ
- نامههای پاییز | عماد سمیعی
- در فاصلهی دو خودخواهی | ساقی قهرمان
- سرنوشت پریان | سوده نگینتاج
- چشمها | زهرا پورعزیزی
- هیچکس برای شاهد شهادت نمیدهد
- انتظار فراموشی | موریس بلانشو | پرهام شهرجردی
- رنجِ جمعی | سوده نگینتاج
- حیوان خانگی | یوسف انصاری
- ناممکن | پرهام شهرجردی
- ایاز امروز به سوی من میآید | رضا براهنی
- بریدن، دوختن، حذف و التقاط به نفع وطندوستی | مهدی گنجوی
- هَـ هْ | رضا براهنی
- سرپیچی از تسطیحِ تاریخ | حسین ایمانیان
واکاوی‌های ناممکن
تفتیش عقاید دینِ کاتولیک را ویران کرد | موریس بلانشو | فارسی‌ی پرهام شهرجردی
هم‌زمان با قتلِ جوردانو برونو، تفتیشِ عقاید دینِ کاتولیک را ویران کرد. به خاطرِ یک کتاب حکمِ مرگ صادر کردن، دینِ اسلام را ویران می‌کند. کتابِ مقدس برجای می‌ماند، یهودیت باقی می‌ماند، هر دو به مثابه احترام به دیگری از خلالِ خودِ نوشتار. نوشتن، خود را فراسوی مرگ قرار دادن است – مرگی که یک [...]
بیانیه‌ی ادبیات دیگر افغانستان | گروه ادبیات دیگر
آقایــــــــان خانم‌ها! به رخوت خوش آمدید. به وضعیت. به وقت نیامده، به وقت واماندگی و وادادگی. به وضعیتی که هر روز مکررن تکرار می‌شوید. تکرار می‌کنید. می‌کنید. کرده می‌شوید در جمهور و رییس و ناتو و تکرار می‌شوید در ادبیات رییس جمهور. ادبیات‌تان می شود: در جمجمه‌ات زاییده و عقیم مانده. زنده می‌شود، زندانی می‌شود. زندانی‌ای [...]
سکوت ضرورتِ نوشتار است | موریس بلانشو | فارسی‌ی پرهام شهرجردی
باری، سکوت ضرورتِ نوشتار است. چرا؟ برخلافِ ویتگنشتاین (دستِ کم آن‌چه به صورتِ سطحی از او نقل می‌شود)، باید بگویم وقتی چیزی ناگفتنی‌ست، وقتی بیان ناشدنی‌ست، دقیقن همان‌جاست که نوشتار منبع و ضرورت‌اش را پیدا می‌کند. همین‌طور، نویسنده به مثابه «من»، لازم است تا جایی که می‌تواند از خودش بیرون بیاید، از خودش جدا شود، [...]
ادبیات دیگر افغانستان | محمد شمس جعفری
مردم زنده‌گی می‌کنند برای آن که زنده‌گی کنند، و ما افسوس! زنده‌گی می‌کنیم برای دانستن ... روان خود را می‌کاویم، چون دیوانه‌گانی که می‌کوشند تا دیوانه‌گی خود را دریابند و هر چه بیشتر در این مقصود پای می‌فشارند، جنون آنان افزون‌تر می‌گردد... [...]
گم‌گشته و بازیافته: بار دیگر زن منحرف | لیندا ناکلین | ترجمه‌ی گلنار نریمانی
«چيز غريبي است»؛ اين زمزمة زن جواني است در يكي از رمان‌هاي رُز ماكاولِي كه اندكي پس از جنگ اول جهاني نوشته شده ، و اين طور ادامه مي‌يابد: «چه هزاران "فروافتاده " که در معناي مردانه آن در جنگ كشته شدند، و در معناي زنانه‌اش به نوع خاصي از فساد تن در دادند.» [...]
از انقلاب به ادبیات، از ادبیات به انقلاب | پرهام شهرجردی
مساله این‌جاست که «انقلاب» یک مفهوم انزاعی نیست که شاید روز به وقوع بپیوندد یا هرگز محقق نشود. دغدغه‌ی تغییرِ بنیادین، هم‌چنان که در «سیاست» بلانشو دیده می‌شود، هم-زمان در «ادبیات» بلانشو هم ظهور می‌کند. گسست، گسست نیست اگر فقط حرف باشد و هیچ‌وقت، هیچ‌جا سازنده‌ی چیزِ دیگری نباشد. بلانشو به تدریج با سیرِ [...]
سال‌های زمستانی | فلیکس گوتاری | فارسی‌ی پرهام شهرجردی
این حس همه‌ی ما را تهدید می‌کند، گلویمان را می‌چسبد و می‌خواهد خفه‌مان کند. همه مثلِ سوآن هستیم. بعد از قطعِ رابطه‌اش با اُدِت، نیمه مجنون می‌شود، از همه‌ی کلماتی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم اُدِت را یادآوری می‌کند، فرار می‌کند... [...]
سرپیچی از نظم حاکم | موریس بلانشو | فارسی‌ی پرهام شهرجردی
در سال ۱۹۸۱، مجله‌ی نوول اوبسروآتور ویژه‌نامه‌ای منتشر می‌کند. از تعدادی نویسنده دعوت می‌شود تا به این پرسش‌ها پاسخ بگویند: «۱. نویسنده‌ی امروز هنوز می‌تواند به ادبیاتِ متعهد باور داشته باشد؟ ۲. بهترین محصول این ژانر ادبی چه بوده است؟ ۳. در صورتِ لزوم حاضرید قلم‌تان را در خدمتِ یک حرکت یا نگرش قرار دهید؟ [...]
مقدمه‌ای بر آثار ژرژ باتای | الکساندر کوژو | ترجمه‌ی محمدمهدی اردبیلی
دانش هگلی را، که تاریخ گفتمان فلسفی و کلامی (الهیاتی) را به یاد آورده و انسجام می‌بخشد، می‌توان به صورت زیر جمع‌بندی و خلاصه کرد: از زمان تالس تا روزگار ما، فلاسفه، در عین تلاش برای دست یافتن به سرحدات تفکر، بر سر مسالۀ معرفت به مناقشه پرداخته‌اند که آیا این تفکر باید در سه [...]
تمامی‌ی حقوق برای «ناممکن» محفوظ است.