شعر

در حاشیه‌ی شعرِ «تا شامِ آخر»، نوشته‌ی محمد مختاری
[...]

نزدیک شو اگر چه نگاهت ممنوع است.
زنجیره​‌ی اشاره همچنان از هم پاشیده است
که حلقه‌های نگاه
در هم قرار نمی‌گیرد. [...]

آرنج در ساعت فرو می‌کنم
خایه در جستار
فکر در تنبور
شاش در آتش می‌کنم
[...]

دلم می‌خواست شهری از نو بسازم
درحصار بازی‌هایم
و خانه‌ای
برای پسرم که هنوز به دنیا نیامده است
و تعریف کنم که کجا زیستم من. [...]

همه چیز رو به راه است عزیزم
فقط این عصای عیسی ست که درونم بلند می‌شود و اذیتم می‌کند. [...]

پيش‌متن: اين سلسله‌يادداشت‌ها که من‌بعد تحتِ عنوانِ «تحشيه-تک-شعر-ها»، و با نرخِ احتماليِ دوهفته‌اي يک يادداشت، در همين صفحه منتشر خواهند شد، همه متن‌هايي‌اند که هرکدام خود تنِ انديشيدن به تک‌ـ‌شعرهايي است که در دلِ هر يادداشت ذکر مي‌شوند. جز همين مانيفستِ مقدمه، تماميِ نقدهاي ارائه‌شده در اين صفحه با همين قلم، و بر حاشيه‌ي يک [...]

آرک آنژلیک عنوان دفتر شعر ژرژ باتای است. در زمان جنگ دوم جهانی نوشته شده. در دهه‌ی ۶۰ میلادی، برنار نوئل – شاعر و نویسنده – این شعرها را مجددن منتشر می‌کند. مقدمه‌ای می‌نویسد و می‌گوید: «اگر تا امروز اشعار ژرژ باتای برکنار مانده، به خاطرِ کیفیتِ کارها نیست، دلیل‌اش این است که این آثار خودشان [...]

در حاشیه‌ی شعر «چکامه‌ی بوسه و آتش»، نوشته‌ی امید شمس
شعر اخیر امید شمس بیش از هر چیز نشان‌دهنده‌ی یک هوشیاریِ شعر‌شناسانه، یک زمان‌سنجیِ دقیق، در روندِ شاعری او است؛ اما جدا از همه‌ی این‌ها کلی مسأله و مشکل حاد و برناگذشتنی دارد. نخست، خوبی‌ش: امید متوجه شده است که آن فهمِ دهه‌ی هفتادی از مقوله‌ی [...]

«گره‌ها» یا knots تنها دفتر شعر رونلد دیوید لاینگ (R. D. Laing) است. کتاب‌های دیگرش درباره‌ی روان‌پزشکی و فلسفه است. لاینگ روان‌پزشک بود و یکی از جریان‌سازهای ضد-روان‌پزشکی. باور داشت که روان‌پزشکی بیماران ذهنی را صرفن یک پدیده‌ی زیست‌شناختی می‌داند و جنبه‌ی اجتماعی و روشنفکری و فرهنگی ایشان را نادیده می‌گیرد. خودِ لاینگ افسردگی بالینی [...]

به راهِ گشوده گام می‌نهم / خرامان وُ روشن دل تندرستم وُ آزاد وَ جهان پیش روی من است پیش پای من اما راهِ بلندِ قهوه رنگ می‌رود به هر کجا که بخواهم به جست وُ جوی سعادت چرا بروم؟ من خودِ سعادتم! [...]